W Argentynie z filmem "Bombon"

Argentyna w filmie Carlosa Sorína jest krajem rozległych przestrzeni. Główny bohater nie ma jednak dużych możliwości życiowych. Juan właśnie stracił pracę i szuka nowego zatrudnienia przemierzając pustkowia Patagonii.  Wiek 50+. Od razu widać, że nie będzie mu łatwo.

W Paragwaju z filmem "Nowenna"

Enrique Collar zrobił film o swoim wujku Juanie, który: mieszka na paragwajskiej wsi niedaleko szosy, tworzy wiersze, zdobi farbą zużyte opony, tak, że powstają z nich kolorowe przydatne przedmioty, chodzi boso, bo lubi, a przy tym oszczędza na butach, pomaga rodzinie siostry, w szczególności dzieciom. Żyje tak, zdaje się, od zawsze.

W Chile z filmem "Ulisses"

W Chile jesteśmy w wielkim mieście z peruwiańskim emigrantem, który w swojej ojczyźnie był nauczycielem, a teraz zaczyna nowe życie od mniej prestiżowych zajęć. Reżyser wiedzie swojego bohatera po wyspach wygnania: kwaterach z łóżkami na godziny, śmieciowych posadach, niewzbudzających entuzjazmu awansach, romansach bez szału uniesień. Byt się trochę polepsza, ale wszystko pływa w melancholii.

W Peru z filmem "Madeinusa"

Daleko od reszty świata, u stup peruwiańskich Andów rozgrywa się akcja filmu o dziwnym tytule "Madeinusa". Jesteśmy wśród  mieszkańców indiańskiej wioski w czasie Wielkiego Tygodnia. Godziny od Wielkiego Piątku do Rezurekcji miejscowi chrześcijanie nazywają świętym czasem, jednak przeżywają ten okres według zasady: hulaj dusza piekła nie ma.

W Kolumbii z filmem "Porfirio"

"Porfirio" powstał w kooprodukcji kolumbijsko-hiszpańsko-argentyńsko-urugwajskiej. Reżyser, czyli Alejandro Landes, jest związany z różnymi krajami (patrz tutaj). Wcześniej robił filmy dokumentalne, a "Porfirio" to jego debiut fabularny. Opowiedziana w filmie historia oparta jest na faktach. Porfirio Ramirez Aldana grający Porfiria jest prawdziwym Porfiriem.